Choroby pietruszki to najczęściej dolegliwości związane z grzybami, podobnie jak przy hodowli marchwi.
Najczęstsze choroby to:
- alternarioza naci pietruszki,
- mączniak rzekomy baldaszkowatych
- oraz zgnilizna twardzikowa.
Alternarioza
Jest powodowana przez grzyb z rodzaju Alternaria. Sprzyja mu wysoka wilgotność powietrza i podłoża. Na początku daje się ją zaobserwować u dołu liści. Na początku pojawiają się małe ciemne plamy, które z czasem żółkną. Choroba prowadzi do zasychania całej naci. Stan korzeni również się pogarsza, są słabej jakości, gorzej się przechowują. Dodatkowo alternarioza utrudnia zbiór mechaniczny, gdyż tracimy nać podczas choroby. Całość znacząco obniża plon ogólny.
Mączniak rzekomy baldaszkowatych
powoduje pojawianie się białych plam na naci, które z czasem pokrywa mączysty nalot z czarnymi zarodnikami. Z czasem cała nać zasycha. Gdy dochodzimy do fazy, kiedy widoczne są zarodniki, często nie jesteśmy w stanie zwalczyć choroby. Dlatego tak ważna jest profilaktyka przy ochronie przed nią.
Zgnilizna twardzikowa
Powodowana jest przez grzyba należącego do gromady workowców. Ta choroba u pietruszki objawia się najczęściej podczas przechowywania. Na korzeniach pojawia się biały, puszysty nalot (wygląda jak piana), który szybko pokrywa całą roślinę. Istnieje opcja pojawienia się objawów już w polu, jednak w momencie wystąpienia choroby nie ma możliwości odratowania okazów.
Szkodniki pietruszki
Bardzo często przy uprawie pietruszki mamy do czynienia z dwoma szkodnikami. Jest to guzak północy oraz połyśnica marchwianka.
Guzak północny jest to nicień, endopasożyt, żyje wewnątrz korzeni pietruszki. Larwy wżerają się w korzenie, powodując guzowate narośla. Ze wspomnianych narośli wyrastają boczne korzenie, które tworzą 'brodę’. W początkowej fazie żerowania szkodnika, ukazuje się chloroza liści i utrata wigoru w naci.
Formą żerującą połyśnicy marchwianki jest larwa. Jest ona niewielka i cienka w kolorze białożółtym. Dorosły okaz jest małą muchówką, zimuje jako poczwarka. Larwa, podobnie jak nicień jakim jest guzak północny, wgryza się w korzenie, tworzy w nich kanały. Nać więdnie, a cała roślina traci swój naturalny wigor. Dodatkowo smak uszkodzonych korzeni jest gorzkawy.
Bardzo często pojawienie się szkodników na naszej plantacji informuje nas o tym, że będziemy musieli spisać ją na straty, żerowania nie da się cofnąć.
Ekologiczne zwalczanie chorób i szkodników pietruszki
W ekologicznej uprawie kluczowe jest stosowanie odpowiedniej pielęgnacji, a profilaktyka jest podstawą uprawy. Oprócz wysokiej wilgotność powietrza i podłoża, występowaniu alternariozy, mącznika czy zgnilizny twardzikowej sprzyjają nieodpowiednie warunki uprawy. Pole powinno być dokładnie wyczyszczone z resztek późnawych, odchwaszczone i przekopane. Podłoże zawsze powinno być ze sprawdzonego źródła, tak samo jak nasiona.
Zarodniki chorób i jaja szkodników (guzaka północnego, połyśnicy marchwianki) możemy zawlekać na nasze pole z różnym sprzętem, który używamy podczas uprawy. Dlatego zawsze każdy sprzęt powinien być odkażony przed kolejnym użyciem.
Do unikania chorób przyczynia się także stosowanie odpowiedniego płodozmianu i nawożenia. Na tym samym polu pietruszkę należy sadzić co 3-4 lata, nie należy sadzić jej po innych roślinach z rodziny selerowatych i innych korzeniowych.
Lustrując regularnie plantację, mamy kontrolę nad tym, jak ona wygląda. Jeżeli obserwujemy jakiekolwiek objawy chorobowe lub działania szkodników, najlepiej jest jak najszybciej usunąć te okazy z plantacji i spalić. Wtedy mamy pewność, że zarodniki grzybów i jaja szkodników nie przetrwały.
300 ekosposobów na szkodniki i choroby
Ekologicznych sposobów na walkę ze szkodnikami i chorobami szukaj w poradniku: 300 ekosposobów na szkodniki i choroby autorstwa Zbigniewa Przybylaka.
Roślinami żywicielskimi guzaka północnego są chwasty dwuliścienne, niezwykle ważne jest więc usuwanie ich z plantacji. Do zwalczania połyśnicy marchwianki sprawdzają się także tablice lepowe, do których przyklejają się muchówki. Można je zakupić w sklepach ogrodniczych.
Ekologiczny wyciąg z roślin, np. z pokrzywy, cebuli, skrzypu polnego, aksamitki, nie dość, że wzmacnia roślinę, to jeszcze chroni ją przed atakami chorób i szkodników.
Jak przygotować ekologiczny oprysk z aksamitki (wywar)?
Do przygotowania oprysku potrzebujemy pół kilograma suszonych roślin aksamitki zwyczajnej. Całość zalewamy 3 litrami wody, gotujemy przez 30 min. Następnie przecedzamy i odstawiamy do wystygnięcia. Taką mieszaniną najlepiej podlewać młode siewki pietruszki, jednak warto ten zabieg powtórzyć kilka razy w ciągu całego okresu wegetacji.
